Wat een MacIntosch computer met Photoshop kan, doet Dirk Braeckman met de hand. In zijn fotografische afbeeldingen stapelt hij laag-op-laag: lichteffecten, meer of minder zwart, intensieve hooglichten, flauwe schaduwen. Het definitieve beeld ontstaat in de donkere kamer.
Vervolgens klapt hij alle lagen ineen: beslissingen worden onherkenbaar in elkaar gedrukt. Het definitieve beeld laat zich nog nauwelijks ontleden en interpreteren.
Lydia Davis schrijft in De Zwager (1): ‘Hij at geluidloos, en keurig, hij liet geen druppel uit zijn mond vallen. Op de plek waar hij zijn lippen aan het servet afveegde, bleef geen vlekje achter. Er zat geen smet op zijn zijn bord, er lag geen kruimel op zijn placemat, er zat geen spoortje melk in zijn beker.’
Dirk Braeckman is professioneel zwager. 'Ooit krijgt hij er spijt van,' hoorde ik laatst iemand zeggen.

(1) Lydia Davis, 'Bezoek aan haar man (en andere verhalen)', Uitgeverij Atlas, Amsterdam/Antwerpen, 2011Meer weergeven