In de stad controleert de juridische ruimte de emotionele ruimte. Stedelijke restruimten onttrekken zich aan de blik van de juridische ruimte. De losbandigheid, het geheim, de seksualiteit, hartstocht, de verboden, het genot, schoonheid, aggresiviteit en exhibitionisme zoeken soelaas, troost in de oksel van de restruimte. Restruimten zijn de kieren van de stad.
De juridische ruimte is de ruimte van de consensus. Stedelijke restruimten onttrekken zich aan de consensus. Wat men er ook van denkt: restruimten zijn heroïsche ruimten: podia.
Kan emotie leidraad zijn in het ontwerp van stedelijke restruimten? De voorstellen om restruimten te verdelen in van alles een beetje, voor elk wat wils, spreekt niet aan. Restruimten willen exuberant zijn, afrekenen met de consensus, schuren. Wanneer emotie leidraad is in het ontwerp van stedelijke restruimten dan is haar inzet: intensiteit; haar middel: uitvergroting; het resultaat: extase. Onaangepast, lelijk en pervers is de ziel van de stedelijke restruimte.